خدایا...

خوش به حالت...!

در آن بالا نشسته ای...!

نه عزیزی را از دست داده ای...

نه منتظر آمدن کسی هستی...!

نه غم از دست دادن کسی...

دلت را آشوب می کند...

چه زیبا گفت دکتر شریعتی...!

"خدایا...!

تو را چه کسی در آغوش میگیرد...!

که این گونه آرامی...؟!"