انگار همین پارسال بود ک یه دختر بچه  بودمُ

ماه رمضون ک میشد ، تموم عشقش همون روزه های کله گنجشکی نصف و نیمه بود

همون ک ماه رمضون رو برای زولبیا و بامیه اش دوست داشت =)

اونی ک موقع سحر کل خانواده بسیج میشدن برای بیدار شدنشُ

چقدر غر میزدُ با یه چشم بسته، تو خواب و بیداری سحری میخورد😴

دختری ک با تموم بچگیش بازم وقتی عید فطر میشد میگفت :

یعنی دیگه سحر بیدارم نمیکنین ؟ بامیه ها تموم شد ؟! :(

ولی حالا دختر خانمیم ک تموم سال رو به امید همون حال خوب سحر میگذرونه

همون ک اتاقش رو پر گل یاس میکنه تا هوای نسیم سحر رو نفس بکشه

اونی ک سحر رو با این دعا میشناسه "  اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِما تُجِيبُنِى ... "

حالا دیگه اونه ک باید موقع بیدار کردنشون این جمله رو بشنوه  " یه دقیقه دیگه بیدار میشیم"

همون ک از الان ترس نشسته تو دلش برای تموم شدن این ماه ک نکنه دوباره همون آدم گذشته باشه

 چقدر فاصلست بین یه دختر بچه مو خرگوشی با اینی ک الان هستم !

خدایا ! خیلی ازت دور شدم... من همون رفاقتی رو ک با اون دختر بچه داشتی رو میخوام 

سر این دوستیِ ،پر رو ام! تا خودتو بهم بر نگردونی دست نمیکشم ....🙂

ماه دلدادگی خدا مبارک ... :)