میترسم از اینده ای که دلخواهم نباشه .... که به اون جایی که میخوام نرسم...

گاهی اوقات با خودم فکر میکنم واقعا چرا من باید این همه استرس و فشار رو تحمل کنم

خدایا کافی  نیست...

من دیگه از امتحان دادن خسته شدم ... میخوام یه بارم شده مشروط بشم

چرا حتی حافظ هم میگه این ها همه امتحانات الهی ...

خب چرا همه امتحانات رو از من داری میگیری!!!

امشب دختر عمم بهم گفت دوست ندارم بزرگ شم..

با خودم گفتم من تموم بچگیم رو تو این رویا گذروندم که کی میشه 19 سالم بشه

برم دانشگاه .... بشم خانم دکتر...  اونوقت دیگه فقط خودم باشم و خودم

ولی حالا که 19 سالم شده میبینم همون 9 سالگیم چقدر قشنگ  بود

تموم دغدغم این بود که کی تابستون میشه .... که ازاد باشم... که دیگه صبح زود بیدار نشم برم مدرسه ... که ...

ولی حالا که به ارزو های بچگیم فکر میکنم, با خودم میگم زهی خیال باطل ...

چی فکر میکردم و چی شد ....

کاش همیشه تو همون کودکی میموندیم

بزرگ شدن ارزویی بود که به امتحانش نمی ارزید ...