یه وقت هایی هست که آدم دلش میخواد خودش رو خالی کنه

ذهنش پر بشه از خالی

ولی نمیدونه با چی .... با کی....

دلش میخواد گریه کنه نمیشه... هی بغض میکنه ...هی بغض میکنه

آخرشم بغضش تبدیل میشه به یه قهقهه بلند ....

آخرشم کسی نمی فهمه اینی که داره میخنده به خاطر غم زیادش که میخنده ....

به خاطر بغض تو گلوشه که میخنده ... نه از روی دل خوشش

فقط براشون میشه یه حسرت که چرا نمیتونن اینطوری بخندن

بهت حسادت میکنن که تو چقدر خوشبختی.... چقدر حالت خوبه

ولی نمیدونن بعضی از آدما غم هاشون رو تو خودشون حل میکنن ...

بغضشون رو با یه فنجون قهوه تلخ تو گلو خفه میکنن ...

امشب از اون شباست که نمیدونم چطوری خودمو آروم کنم !!!

و فقط منم و ماه و صدای جیرجیرک تو باغچه ...